jérôme dc
1x276
Social Hub
(1) Een onderzoek naar de Belgische urban sprawl leidt tot inzichten en nood aan een toekomstvisie over het gebruik van de ruimte.
(2) We wonen met meer mensen in de stad dan er oorspronkelijk voor voorzien was. Dit kan leiden tot situaties waarin men kan spreken van stadsverval.
Een foto vanuit mijn studentenkamer maakt dit duidelijk: wat ooit rustige achtertuinen waren is nu volgebouwd met appartementen waar mensen op elkaar leven.
1) Une étude du paysage urbain belge conduit au besoin de développer une vision future sur l'utilisation de l'espace.
2) Plus de personnes vivent dans les villes par rapport à ce qui était prévu à l'origine. Cela conduit à des situations dans lesquelles on peut parler de dégradation urbaine. Une photo prise de ma chambre d’étudiant le démontre: les arrière-cours autrefois paisibles se sont transformées en appartements où les gens vivent les uns sur les autres.
Met een woontoren als pilootproject tracht ik op deze twee stellingen een antwoord te bieden.
De toren bestaat uit appartementen, collectieve ruimtes, bezoekerskamers, werkruimtes en open groene ruimtes.
Avec une tour d’habitation en tant que projet pilote, je tente d'y apporter une réponse.
La tour est composée d'appartements, d’espaces publics, de chambres de visiteurs : des zones de travail et des espaces verts.
De appartementen zijn duplexen waarvan, naargelang de plaatsing in de toren, de bovenste of onderste verdieping uitbreidbaar is.
De invulling van de uitbreidbare ruimte wordt een dynamisch gegeven; deze kan volgens de steeds veranderlijke situatie en noden van de bewoner omgebouwd worden.
Een kamer, hobbyruimte, atelier, koten voor studenten, ... de ruimte krijgt een transgenerationeel gegeven..
Les appartements sont conçus en duplex où les étages supérieurs ou inférieurs peuvent être étendus, en fonction de leur emplacement dans la tour.
Ceux-ci peuvent être reconvertis en fonction des occupations de l’habitant: une chambre, une salle de jeux, un atelier, un kot pour étudiants...
L’occupation de l'espace est dynamique pour s'adapter à toutes les générations.
L = Leefruimte | K = Kamer | U = Uitbreiding / C = Collectieve ruimte | P = Park | W = Werkruimte
L = Espace de vie| K = Chambre | U = Extension / C = Espace collectif | P = Parc | W = Espace de travail
Een studie en berekening naar de nodige collectieve nutsvoorzieningen geeft precies weer hoeveel type ruimtes er nodig zijn per aantal bewoners.
De gemeenschappelijke ruimtes grenzen steeds aan een stuk park, dat over twee verdiepingen loopt.
Une étude sur le besoin de nombre de zones collectives permet de calculer exactement le type d’espaces nécessaire par nombre de résidents.
Les espaces communs côtoient les espaces ‘parc’ qui se situent sur deux étages.
De parken vormen een ontmoetingszone maar fungeren ook als perforaties in het gebouw waar licht doorheen penetreert.
De typische donkere appartementsgang is verleden tijd en er wordt naast de snelle verticale circulatie plaats gemaakt voor een tragere en aangename horizontale circulatie.
Door werkruimtes rond de kern te voorzien, wordt de ruimte en de gemeenschappelijke voorzieningen optimaal gebruikt. Het gebouw leeft zowel overdag als ‘s avonds.
Les parcs ont un rôle social qui invite à la rencontre entre les résidents, ils permettent aussi à la lumière de pénétrer dans le bâtiment.
De cette façon, les couloirs d’appartement typiquement sombres et asociales seront de l’histoire ancienne,
au profit d’une circulation verticale rapide et d’une circulation horizontale lente et agréable.
En fournissant des espaces de travail autour du point central du bâtiment, l'espace et les installations partagées sont utilisés de façon optimale.
Le bâtiment vit jour et nuit.
De schikking van de verschillende ruimtetypologiën gebeurt volgens een matrix en op basis van 15 verschillende schakelcombinaties tussen de appartementen.
Elke verdieping verkrijgt zijn eigen unieke identiteit.
La disposition des différentes typologies d’espace est réalisée à partir d’une matrice, sur base de 15 combinaisons de commutation différentes entre les appartements.
Chaque étage acquiert ainsi sa propre identité unique.
Doordat de bewoner zelf de uitbreidbare ruimte materialiseert, bevindt het gebouw zich in een constante metabolisatiefase.
Comme le résident s'approprie et matérialise lui-même l'espace extensible, le bâtiment se trouve dans une phase métabolique constante.
Fictions
Filip Dujardin, 2007-2014